Η Σωτηρία βρίσκεται μέσα στην απλότητα του αγίου Ευαγγελίου.

Καθώς ζούμε όλοι μας μέσα σε ένα κόσμο όπου υπάρχουν πολλές απόψεις, για όλα τα θέματα που μας απασχολούν, μπορεί ελεύθερα να εκφραστεί ο καθένας μας, καθώς και να ταυτιστεί με πολλές από αυτές. Μέσα σε αυτές τις απόψεις, θέσεις και θεωρίες υπάρχουν και τα λόγια του Ιησού Χριστού μέσα στο ευαγγέλιο.

Εξετάζοντας τους λόγους του Κυρίου μας Ιησού Χριστού διακρίνουμε και τον τρόπο με τον οποίο έρχεται η σωτηρία στον άνθρωπο. Ο Ιησούς καθώς διακονούσε στη γη, μας είπε την αλήθεια και μάλιστα είπε: ‘’ Ἠκούσατε ὅτι ἐρρέθη εἰς τοὺς ἀρχαίους’’ συνεχίζοντας: ‘’Ἐγὼ ὅμως σᾶς λέγω’’, δείχνοντάς μας εξ αρχής ότι πλέον μέσα σε όλες τις φωνές του κόσμου, μόνο η δική του είναι η αληθινή. Την εποχή εκείνη βέβαια, υπήρχαν άνθρωποι που εναντιώνονταν προς τον Κύριο, ενώ άλλοι απέρριπταν την αλήθεια και δεν μετανοούσαν για τις πράξεις τους. Το πρώτο κήρυγμα του Ιησού ήταν: ‘’ἐπληρώθη ὁ καιρὸς καὶ ἐπλησίασεν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ· μετανοεῖτε καὶ πιστεύετε εἰς τὸ εὐαγγέλιον.’’. Σε άλλο περιστατικό αναφέρεται ότι καθώς ήταν στην πατρίδα του και εδίδασκε, οι άνθρωποι ‘’ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ’’, γιατί δεν μπορούσαν να δεχθούν τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός θέλησε να σώσει τον άνθρωπο. Οι Φαρισαίοι, οι θρησκευτικοί άρχοντες της εποχής εκείνης επίσης στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν εδέχθησαν αυτόν, μάλιστα τον οδήγησαν στη σταύρωση. Πολιτικοί άρχοντες όπως ο Ηρώδης, τον χλεύαζαν. Ήταν όμως προφητευμένο 700 χρόνια π.Χ. ότι: ‘’ Ἰδού, ὁ δοῦλός μου, τὸν ὁποῖον ἐξέλεξα, ὁ ἀγαπητὸς μου, εἰς τὸν ὁποῖον ἡ ψυχή μου εὐηρεστήθη· θέλω θέσει τὸ Πνεῦμά μου ἐπ᾿ αὐτόν, καὶ θέλει ἐξαγγείλει κρίσιν εἰς τὰ ἔθνη·δὲν θέλει ἀντιλογήσει οὐδὲ κραυγάσει, οὐδὲ θέλει ἀκούσει τις τὴν φωνήν αὐτοῦ ἐν ταῖς πλατείαις. Κάλαμον συντετριμμένον δὲν θέλει θλάσει καὶ λινάριον καπνίζον δὲν θέλει σβέσει, ἑωσοῦ ἐκφέρῃ εἰς νίκην τὴν κρίσιν· Καὶ ἐν τῷ ὀνόματι αὐτοῦ θέλουσιν ἐλπίσει τὰ ἔθνη.’’

Δεν αντιλόγησε, δεν κραύγασε, ούτε προσπάθησε να εντυπωσιάσει τα πλήθη για να τον πιστεύσουν και να τον ακολουθήσουν. Αγάπησε τον κάθε άνθρωπο χωρίς προσωποληψία και μάλιστα οι μαθητές του ήταν άνθρωποι απλοί, αγράμματοι και ιδιώτες. Όταν κάποτε ονείδισε ορισμένες πόλεις για την απιστία και την αμετανόητη καρδιά τους, στράφηκε στον Πατέρα και είπε: ‘’Δοξάζω σε, Πάτερ, κύριε τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς, ὅτι ἀπέκρυψας ταῦτα ἀπὸ σοφῶν καὶ συνετῶν καὶ ἀπεκάλυψας αὐτὰ εἰς νήπια· ναί, ὦ Πάτερ, διότι οὕτως ἔγεινεν ἀρεστὸν ἔμπροσθέν σου.’’ Αυτό τον χαροποίησε, τ’ ότι τα νήπια, οι απλοί άνθρωποι του κόσμου δέχθηκαν τη σωτηρία δια του Ιησού Χριστού, κι όχι οι σπουδαίοι σοφοί του κόσμου. Ο απ. Παύλος συγκεκριμμένα μας αναφέρει στην Α’ επιστολή προς Τιμόθεον ότι: ’’ἀναντιρρήτως τὸ μυστήριον τῆς εὐσεβείας εἶναι μέγα· ὁ Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκί, ἐδικαιώθη ἐν πνεύματι, ἐφάνη εἰς ἀγγέλους, ἐκηρύχθη εἰς τὰ ἔθνη, ἐπιστεύθη εἰς τὸν κόσμον, ἀνελήφθη ἐν δόξῃ.’’ Ένα μυστήριο όμως που το απέκρυψε ο Θεός από τους σοφούς και το εφανέρωσε στα νήπια. Και σήμερα, παρατηρώντας τον κόσμο όπου ζούμε, βλέπουμε πολλές ομοιότητες με τότε. Έξυπνος, σοφός και επιτυχημένος θεωρείται ένας άνθρωπος με φήμη, με πλούτη, με μεγάλη καριέρα, και πολλά άλλα. Ωστόσο, ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός είπε: ‘’ ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων εἶναι ὑψηλόν, βδέλυγμα εἶναι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.’’.

Κλείνοντας, αυτό που χρειάζεται να εννοήσουμε είναι ότι το πρώτιστο είναι η σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου, αυτή είναι η αληθινή επιτυχία και ευτυχία. Μέσα στην απλότητα του κηρύγματος του Χριστού είναι ‘’κεκρυμμένοι πάντες οἱ θησαυροὶ τῆς σοφίας καὶ τῆς γνώσεως.’’ Εάν πιστεύσουμε και δεχθούμε ότι ο Ιησούς απέθανε για τις αμαρτίες μας και ανέστη εκ νεκρών, σωζόμαστε. Δεν πιέζει τον άνθρωπο, αλλά λέει: ‘’Ἐὰν τις θέλῃ νὰ ἔλθῃ ὀπίσω μου, ἄς ἀπαρνηθῇ ἑαυτὸν καὶ ἄς σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὑτοῦ καὶ ἄς μὲ ἀκολουθῇ.’’.Αμήν.